شخصیت روحانی

«شخصیت» کلمه‌ای است که به‌ندرت در کتاب‌مقدس به‌کار رفته است و روزنامه‌ها و تلویزیون نیز به‌ندرت آن را به‌کار می‌برند. ولی ما مفهوم شخصیت را می‌دانیم و فقدان آن را بلافاصله متوجه می‌شویم‌.کسانی که هرگز این کلمه را به‌کار نمی‌برند وقتی مشاهده می‌کنند که چگونه کوچک و بزرگ گرفتار بی‌بندوباری جنسی هستند و چقدر آمار سقط جنین و بیماریهای مقاربتی بالاست به‌خاطر از بین رفتن معیارهای اخلاقی عمیقاً متأسف می‌شوند. وقتی می‌بینند که چگونه مقامات دولتی و رهبران امور اقتصادی رشوه و حق و حساب می‌گیرند و سرمایه‌گذاران با حداکثر استفاده از اطلاعات محرمانه ثروت هنگفتی به چنگ می‌آورند، به‌خاطر از بین رفتن صداقت عزا می‌گیرند. این اشخاص وقتی در مورد زنانی که مورد ضرب و شتم شوهرانشان قرار گرفته‌اند و نیز در مورد شوهرانی که بیکارند و کودکانی که مورد تعرض جنسی واقع شده‌اند مطالبی می‌خوانند حیران می‌مانند که بر عاطفۀ انسانها چه می‌گذرد.شخص فهمیده‌ای گفته است که شخصیت ما عبارت است از کاری که ما دور از چشم دیگران انجام می‌دهیم‌. بنابراین شخصیت با شهرت فرق دارد. چون شهرت در واقع نظری است که دیگران در مورد ما دارند. از طرفی شخصیت با موفقیت و دستاورد هم تفاوت دارد.شخصیت یعنی آنچه که انجام داده‌ایم‌. اغلب در مورد زوایای تاریک شخصیت انسانها مطالبی می‌شنویم که البته نیمی از داستان هستند.